"Sessizce kimsesizce
Gönderdim dudaklarımı
Öpme, al yeter
Hiç tanımaz tenim ellerini
Bilmez yüreğim, bilmez yüreğini
Ah bu koku bu ten bu dokunuş
Ah bu delilik sarsar bedenimi
Yok olmak anıdır şimdi"

ve senin isminle başladı yine her cümle aklımda
ve yine senin ellerin eşlik etti bana kaybolmamam için bu yol ayrımında

Saatlerce karşımda otursa saatlerce izleyebilirdim
Ah o gülen gözlerini bir kere daha görebilmek için nelerimi vermezdim

Onu, bebekler güldürürdü
Beni ise; onun gülüşü

özür dilerim sevgili
yaptığım onca şey için değil
yapamadıklarım için bu
sen ağlarken farketmediğim için
sen böyle kırılırken uyuduğum için
seni böylesine üzerken arkamı dönüp gittiğim için
özür dilerim sevgili
sana süslü kelimeler söylemedim
belki sana bir kez olsun bile ne çok sevdiğimi söyleyemedim
sen benim sana söyleyemediklerimsin
sen sana hissetiremediklerimsin
sen beni ben yapan en güzel özelliğimsin

hüzün kokar gölgeler
o ağaçlarin gölgeleri
şahitlik etmiştir büyük aşıklara
ve ayrılıklara
bütün ayrılıklara
o gölgede sarılmış bütün aşıkların ayrılıklarına
bizim ağacımızın altı huzur kokuyor
biz kokuyor
sarıl bana sevgili
o gölgenin bugüne kadar gördüğü bütün ayrılıklara inat
her birine lanet edermişcesine sarıl bana
öyle bir sarıl ki o gölgede son bir kez sarılmak isteyip sarılamayan bütün aşıkların kemikleri sızlasın
her birinin akılları bizde kalsın
sarıl ki sevgili bütün karanlıklar aydınlansın
bütün aşıklar yalnız bizim gölgemizde toplansın

bilemiyorum ne vardı kokusunda
ben mi öyle hissederdim
yoksa hep mi baştan çıkartırdı böyle
sessizliğe davet
sensizliğe ne hacet

güzel olanı budur belki de
uzaktan kaybolmak gözlerinde
ellerinin dokusunu hissetmeye çalışmaktır belki
belki de yalnız düşlerde okşamak saçlarını
ellerimi uzatsam dokunabilecekken
aramıza duvarlar örmektir belki de
sarılmamız için dönerken dünya
arkanı dönüp gitmendir
ya da
dans etmemiz için esiyorken rüzgar usulca
görmezden gelmendir senin
belki de gerçek yapmak değil de
hayallerimde yaşamaktır seni
gerçekleşmeyeceğini bildiğin bir dileği tutmaktır
budur belki de seni özel yapan
en yakınındayken en uzakta olmak güzeldir belki
en uzaktayken en yakınında hissetmektir belki de

"Fakir semtlerde sokak lambaları
Evlerinkinden önce yanar
Ve çocukların düşlerinde paslanır kırmızı bisikletleri"

"Bana ait ne varsa seni korkutuyor
Sana ait ne varsa hiçbiri benim değil"

"Öpüşlerle yeniden çizerdim seni"

Olmasaydı imkansız aşklar
Ve kavuşabilseydi Mecnun Leylasına
Dokunabilseydi her insan sevdiğine
Ve önemi olmasaydı mesafelerin
Yazılmasaydı şiirler okunmak için
Ve yalnız kendi bilseydi şairin
Tutmasaydın ellerimi bir gece vakti
Ve engeller olmasaydı bize
Öpemez miydim seni dokunmadan tenine
Ve hissedemez miydim nefesini nefesimde
Aynı güneş ısıtmasaydı ikimizi
Ve ben bakarken dolunaya sen görseydin hilali
Anlamı kalmasaydı aşkın, sevginin
Ve ağızdan çıkan her bir hecenin
Yine severdim seni
Yine, o ilk günki çocuk gibi

Gelişigüzel, tek düze hayatıma
Gülüşü güzel bir damga vurdun

Sesin;
Duvarları beyaza boyamak gibi
Tertemiz.

Yukardan aşağı , soldan sağa

Al / onu / ey / zalim

Onu / mest / eden / sen misindir

Ey / eden / bırak / sevdiğimi

Zalim / sen misindir / sevdiğimi / çalan

Seni unutmayacağız abim
Seni unutmayacağız gülüşünde bin şenlik olan çocuk
Gözlerindeki yiğitliği unutmayacağız
Yüreğindeki kudreti
Seni unutmayacağız Kürşat
Yiğidim, aslanım
Sana sonsuz yemin olsun
Varoldukça bedenim bu dünyada
Yaşatacağım hatıranı rüzgarda
Güneşte
Baharda yaşatacağım seni çocuk
Açan her çiçeğe soracağım seni
Solan her çiçekle selam yollayacağım
Doğan güneşlerle bekleyeceğim seni
Bir gün çıkar gelirsin diye
Hep açık bırakacağım kapımı
Ne mümkün seni unutmak
Ne vakit düşünsem seni dolar gözlerim
Hayır suçlamıyorum kaderi
Yanımdayken sana bir kere daha fazladan sarılmayan kollarımı suçluyorum
Her güzel anında yanına koşmayan bacaklarımı
Sana bakmadığı her saniye için gözlerimi suçluyorum
Ben kendimi suçluyorum
Senin de canını sıktım anlatarak biliyorum
Çok özledim seni
Merak etme ama
Son görüşmemizden beri bir buçuk sene geçti
Böyle hızlı geçiyor zaman
Az kaldı kavuşmamıza
Bilmiyorum arkadaşın var mı orada
Sen bulmuşsundur kendin gibi güzel insanları
Hepsine selam eder
O tertemiz alnından öperim kardeşim

PERSPEKTİF

Uzaklaştıkça küçülmeli her şey
Aşk neden dahil değil perspektife
Engel değiller mesafeler
Sen uzaklaştıkça büyüyor sevgim
Kaçtıkça artıyor