Önceleri bir hevesti ay ışığının tınısında güzelliğin
Bir ahenk
Bu kör edesi ışıklar yalnız seni göstermek için çarpıyordu sanki gözüme
Bir heyecan
Sonra bir tutku sardı dört bir yanımı
Gözlerinin gözlerime değmesi için bir bekleyiş
Bir umut
Seni izliyorum
Çok uzaklardan
Saçlarının uçuşu çekiyor dikkatimi
Gözlerin ne renk anlamaya çalışıyorum
Bir sevda
Sen
Sen ey aşk ile bin keder arasında bırakan
Ey bütün güzelliklerin sahibi
Sen de beni gördün ya
Bahar geldi
Çiçekler açtı yurdumun dağlarında
Bin sevinç

öylesine güzelsin ki
çiçekleri anımsatıyorsun bana,
açmak için baharı bekleyen.
önceleri bir tomurcuk gibi
dalından yeni koparılmış ve yalnız
ardından serpiliyor her şey ortaya
yaprakların ve sen
bir bir açılıyor
ta ki gözlerin gözlerime değene dek
sen; ey gönlümdeki fırtınaların sebebi
sen yoksan bu kentte daha ne anlamı var durmamın
sen bilmiyorsan sevdamı ne anlamı kaldı yaşamın
ve sen
bir gün
okumayacaksan bu yazdıklarımı ne anlamı kaldı kalemin, kağıdın
haydi çık gel
çık gel ki bitsin bu yağmurlar
baharım ol benim
güneşim ol
ayım ol
tut ellerimden
bir ömür boyu benim ol