Eve dönerken,
Ne kadar etrafı seyredersen seyret,
Hangi yolu seçersen seç,
Vitrinlere takıl ya da uzaklara dal.
Ayakların farkında olmadan, hep evinin kapısına getirir seni
Ellerinde anahtarlar, kapıyı açarken bulursun kendini
İşte sen benim o evimsin.

"İyi ol fakat çok iyi olma.

Birazcık huysuz ol fakat çok değil.

İçinden geliyorsa dua et.

Eğer sana rahatlık veriyorsa arada bir küfür de et.

Etrafındakilere mümkün olduğunca dostça davran, müşfik ol.

Eğer bir gün kötü davranmanı gerektirecek bir durum karşısında kalırsan;

bağır, çağır, kır, dök ve unut!

Her zaman ve her yerde eline geçen bütün saadeti yakala,

en ufak bir parçanın bile kaçmasına izin verme.

Yaşa, her şeyden önce !yaşa ve sırf tesadüfen bu dünyaya gelmiş olduğun

için, laf olsun diye günlerini geçirme.

Eğer gerçek aşkı tanıyacak kadar şanslıysan;

bütün kalbin, ruhun ve bedeninle sev!

Hayatını o şekilde yaşa ki;

her an kendi elini sıkabilesin ve her gün faydalı olan,

hiç olmazsa bir şey yap ki;

gecelerin yaklaşırken örtüleri üzerine çekip kendi kendine

"Ben elimden geleni yaptım" diyebilesin.

Düşüncelerin neyse hayatın da odur.

Hayatın gidişini değiştirmek istiyorsan düşüncelerini değiştir"

"En güzel günlerimin 
Üç mel'un adamı var: 
Ben sokakta rastlasam bile tanımayım diye 
En güzel günlerimin bu üç mel'un adamını 
Yer yer tırnaklarımla kazıdım 
Hatıralarımın camını.. 
En güzel günlerimin 
Üç mel'un adamı var: 
Biri sensin, 
Biri o, 
Biri ötekisi.. 
Düşmanımdır ikisi.. 
Sana gelince... 
Yazıyorsun.. 
Okuyorum.. 
Kanlı bıçaklı düşmanım bile olsa, 
İnsanın 
Bu rütbe alçalabilmesinden korkuyorum.. 
Ne yazık!.. 
Ne kadar 
Beraber geçmiş günlerimiz var; 
Senin 
Ve benim 
En güzel günlerimiz.. 
Kalbimin kanıyla götüreceğim Ebediyete 
Ben o günleri.. 
Sana gelince, sen o günleri - 
Kendi oğluyla yatan, 
Kızlarının körpe etini satan 
Bir ana gibi satıyorsun!. 
Satıyorsun: 
Günde on kaat, 
Bir çift rugan pabuç, 
Sıcak bir döşek 
Ve üç yüz papellik rahat 
İçin... 
En güzel günlerimin 
Üç mel'un adamı var: 
Biri sensin, 
Biri o, 
Biri ötekisi... 
Kanlı bıçaklı düşmanımdır ikisi... 
Sana gelince... 
Ne ben Sezarım, 
Ne de sen Brütüssün... 
Ne ben sana kızarım 
Ne de zatın zahmet edip bana küssün.. 
Artık seninle biz, 
Düşman bile değiliz.."

Güzel kadınlarla giriştiğim her deneme düş kırıklığıyla bittiği için artık bu genellemeyi rahatça yapıyorum. Melek yüzlü ama şeytan gönüllü kadınlar görmeye alıştım artık ben, güzel kadın gördüm mü aklıma kötülük gelmesi bundandır.

"Eskisi kadar özlemiyorum seni,
Ve ağlamıyorum olduk olmadık zamanlarda..
Adının geçtiği cümlelerde, gözlerim dolmuyor..
Yokluğunun takvimini tutmuyorum artık.
Biraz yorgunum..
Biraz kırgın..
Biraz da kirletti sensizlik beni! 
Nasıl iyi olunur henüz öğrenemedim ama
“İyiyimler” yamaladım dilime.
Tedirginim aslında, seni unutuyor olmak,
Hafızamı milyon kez zorlamama rağmen yüzünü hatırlayamamak korkutuyor beni..
Gel diye beklemiyorum artık,
Hatta istemiyorum gelmeni..
Nasıl olduğun konusunda ufacık bir merak yok içimde.
Arasıra geliyorsun aklıma, banane diyorum
Benim derdim yeter bana banane! 
Alıştım mı yokluğuna? 
Vaz mı geçiyorum, varlığından? 
Tedirginim aslında,
Ya başkasını seversem? 
İnan o zaman seni hayatım boyunca affetmem.."

"Şikayet ettiğimi sanma sakın
 Sevgilinin ayakları altında ezilen üzüm gibi
 Lal renkli şaraba dönüştüm ben
 Bu yüzden razıyım ezilmeye

 Daha üzüm asması yaratılmadan sarhoş olanım ben
 Sen doğmadan önce aşkınla berduş olanım"

"ümitsizliğe alışmayın,
  yatağa küs girmeyin."